Dag 24 en 25 Panauti
Door: Rob
Blijf op de hoogte en volg Rob
10 Januari 2017 | Nepal, Panauti
Dag 24 en 25 Panauti
Van Kathmandu naar Panauti is een rit van ongeveer 2 uur. We beginnen de route al aardig te kennen. We passeren onderweg door ons al bezichte plaatsen zoals Bakhtapur.
We worden hartelijk welkom geheten door de president van de Panauti Homestays en haar man die tevens gids is in het Himalaya gebergte en medebedenker en oprichter van de Panauti homestays. We krijgen een bloemenslinger omgehangen en een glaasje fris. Ook de chauffeur wordt niet vergeten. Daarna hebben we nog anderhalf uur om het plaatsje Panauti te verkennen voordat we gaan lunchen en een stadstoer krijgen. Bij een van de vele plaatselijke kleermakerijen vind ik een mooi stofje om een blouse van te laten maken. Voor nog geen 8 euro ben ik klaar. We geven een van mijn blouses af als voorbeeld en de dag van vertrek is de blouse klaar.
In Panauti zijn ongeveer 17 homestays. Grotere groepen worden over de homestays verdeeld. Samen met ons is er een groep van 17 italianen. 2 daarvan en de gids verblijven ook in onze homestay.
Shila en haar man zijn geweldige gastheer en gastdame. De twee zussen van Shila helpen haar mee in de keuken en in haar kapsalon / kleermakerij waar ze ook andere producten verkoopt om de vrouwen van het dorp te ondersteunen.
Na de lunch leidt Ashok ons rond. Eerst brengen we Reina's slipper weg voor reparatie. Daarna bezoeken we een klein mosterdoliefabriekje. Schitterend om te zien hoe dit gaat. Daarna een roksi distilleerderij. Raksi is een soort zelfgestookte rijstwijn die veelal door de mensen die op het platteland werken wordt gebrouwen en genuttigd als een soort slaapmiddel.
Daarna lopen we verder de wijk door en halen een bevriende gids van Ashok op. We moeten even wachten tot zijn vrouw komt om op de winkel te passen. Ondertussen zijn wij getuige van de indrukwekkende onafgebroken rijen van zware trucks die stenen halen in de bergen van Panauti voor bouwwerkzaamheden in Kathmandu. Behalve heel veel getoeter en stof geeft dit een behoorlijke overlast voor de bevolking van vroeg in de morgen tot laat in de avond, dag in dag uit.
We lopen door en bezoeken een klein winkeltje in het rustige authentieke deel van Panauti. Boven het winkeltje is het huis waar opa en oma en hun dochter of schoondochter wonen met haar twee dochters. De oudste gaat begin februari trouwen. In dit huis is ook een van de homestays gevestigd die wij mogen bekijken. Via te lage deurposten en hele steile trapjes komen we in een prachtig ingerichte kamer.
Hierna bezoeken we nog een tempel waar Ashok bij elke tekening het verhaal verteld. Ashok is een echte gids die weet wat je wil zien en fotograferen. Na de tempel een wandeling door de velden naar de volgende homestay. Hier zet James, de zoon van ongeveer 10 jaar, een originele kop thee voor ons.
Via de schoenmaker, waar de slipper inmiddels gerepareerd is voor 50 roepie, lopen we via een buffelfarm waar de buffels gemolken worden terug naar de homestay.
We zijn net op tijd voor de cooking class.
Na het maken en nuttigen van het diner volgt nog een dansavond samen met de italianen en de mensen van de homestays.
Geweldig hoe je een feestje kunt maken met zo weinig middelen.
Om half 10 het bed in na een goed gevulde en meer dan geslaagde dag.
De volgende ochtend zwaaien we de Italianen uit en vertrekken daarna samen met Ashok voor een door hemzelf bedachte en geïnitieerde trekking van Sanga naar Panauti. Hij noemt het de community Hike. De lengte van de trekking is 10 km en de verwachte tijd die je hierover doet is ongeveer 3 uur. Dat het ook veel langer kan duren dat gaan wij laten zien.
Ashok neemt alle tijd. Hij heeft ook nog een bevriende gids mee genomen. We drinken thee onderweg en ook nuttigen we nog een lunch. De tocht is gevarieerd en mooi. Elk kwartier zien we een andere berg en we kijken onze ogen uit.
De lunch is bij een Tibetaans gezin. We worden door deze familie welkom geheten met een bloemenkrans en applaus.
De lunch is geweldig. Na afloop rekenen wij 500 roepies af. Nog net geen 5 euro.
Bij de lunch krijg we een glas plaatselijk gestookte drank met de naam Raksi. Die laten wij ons heerlijk smaken.
Rond 5 uur zijn we weer terug in de homestay. We dineren samen met de familie waarna we het bed opzoeken.
Van Kathmandu naar Panauti is een rit van ongeveer 2 uur. We beginnen de route al aardig te kennen. We passeren onderweg door ons al bezichte plaatsen zoals Bakhtapur.
We worden hartelijk welkom geheten door de president van de Panauti Homestays en haar man die tevens gids is in het Himalaya gebergte en medebedenker en oprichter van de Panauti homestays. We krijgen een bloemenslinger omgehangen en een glaasje fris. Ook de chauffeur wordt niet vergeten. Daarna hebben we nog anderhalf uur om het plaatsje Panauti te verkennen voordat we gaan lunchen en een stadstoer krijgen. Bij een van de vele plaatselijke kleermakerijen vind ik een mooi stofje om een blouse van te laten maken. Voor nog geen 8 euro ben ik klaar. We geven een van mijn blouses af als voorbeeld en de dag van vertrek is de blouse klaar.
In Panauti zijn ongeveer 17 homestays. Grotere groepen worden over de homestays verdeeld. Samen met ons is er een groep van 17 italianen. 2 daarvan en de gids verblijven ook in onze homestay.
Shila en haar man zijn geweldige gastheer en gastdame. De twee zussen van Shila helpen haar mee in de keuken en in haar kapsalon / kleermakerij waar ze ook andere producten verkoopt om de vrouwen van het dorp te ondersteunen.
Na de lunch leidt Ashok ons rond. Eerst brengen we Reina's slipper weg voor reparatie. Daarna bezoeken we een klein mosterdoliefabriekje. Schitterend om te zien hoe dit gaat. Daarna een roksi distilleerderij. Raksi is een soort zelfgestookte rijstwijn die veelal door de mensen die op het platteland werken wordt gebrouwen en genuttigd als een soort slaapmiddel.
Daarna lopen we verder de wijk door en halen een bevriende gids van Ashok op. We moeten even wachten tot zijn vrouw komt om op de winkel te passen. Ondertussen zijn wij getuige van de indrukwekkende onafgebroken rijen van zware trucks die stenen halen in de bergen van Panauti voor bouwwerkzaamheden in Kathmandu. Behalve heel veel getoeter en stof geeft dit een behoorlijke overlast voor de bevolking van vroeg in de morgen tot laat in de avond, dag in dag uit.
We lopen door en bezoeken een klein winkeltje in het rustige authentieke deel van Panauti. Boven het winkeltje is het huis waar opa en oma en hun dochter of schoondochter wonen met haar twee dochters. De oudste gaat begin februari trouwen. In dit huis is ook een van de homestays gevestigd die wij mogen bekijken. Via te lage deurposten en hele steile trapjes komen we in een prachtig ingerichte kamer.
Hierna bezoeken we nog een tempel waar Ashok bij elke tekening het verhaal verteld. Ashok is een echte gids die weet wat je wil zien en fotograferen. Na de tempel een wandeling door de velden naar de volgende homestay. Hier zet James, de zoon van ongeveer 10 jaar, een originele kop thee voor ons.
Via de schoenmaker, waar de slipper inmiddels gerepareerd is voor 50 roepie, lopen we via een buffelfarm waar de buffels gemolken worden terug naar de homestay.
We zijn net op tijd voor de cooking class.
Na het maken en nuttigen van het diner volgt nog een dansavond samen met de italianen en de mensen van de homestays.
Geweldig hoe je een feestje kunt maken met zo weinig middelen.
Om half 10 het bed in na een goed gevulde en meer dan geslaagde dag.
De volgende ochtend zwaaien we de Italianen uit en vertrekken daarna samen met Ashok voor een door hemzelf bedachte en geïnitieerde trekking van Sanga naar Panauti. Hij noemt het de community Hike. De lengte van de trekking is 10 km en de verwachte tijd die je hierover doet is ongeveer 3 uur. Dat het ook veel langer kan duren dat gaan wij laten zien.
Ashok neemt alle tijd. Hij heeft ook nog een bevriende gids mee genomen. We drinken thee onderweg en ook nuttigen we nog een lunch. De tocht is gevarieerd en mooi. Elk kwartier zien we een andere berg en we kijken onze ogen uit.
De lunch is bij een Tibetaans gezin. We worden door deze familie welkom geheten met een bloemenkrans en applaus.
De lunch is geweldig. Na afloop rekenen wij 500 roepies af. Nog net geen 5 euro.
Bij de lunch krijg we een glas plaatselijk gestookte drank met de naam Raksi. Die laten wij ons heerlijk smaken.
Rond 5 uur zijn we weer terug in de homestay. We dineren samen met de familie waarna we het bed opzoeken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
