Dag 6, 7 en 8 Chitwan National Parc - Barauli

3 nachten mogen we vertoeven in de Barauli homestay.
Een paradijs van rust na de hektische reis van 11 uur. De chauffeur wist niet dat de enige weg hier naartoe tussen 11.00 en 15.00 uur afgesloten is.
Na deze ongeplande en ongewenste stop rijdt onze chauffeur heel veilig maar ook wel heel langzaam door. Om 7 uur 's avonds komen we eindelijk aan.
Het ongelooflijke warme welkom maakt de afschuwelijke reis meer dan goed.
We worden ontvangen met een welkomstdrankje, bloemenkrans en applaus door mensen van de Tharu stam in traditionele kleding. Wat mooi en ontroerend om dit mee te mogen maken.

We zijn te gast op slechts een steenworp afstand van het Chitwan National Park bij de Barauli Community Homestay. De homestay bestaat uit 12 cottages in Tharu stijl gebouwd en is gelegen in Barauli bij Nawalparasi. De cottages zijn eenvoudig ingericht maar zijn voorzien van alle gemakken voor een comfortabel verblijf. Iedere cottage heeft een eigen badkamer en comfortabele bedden.

Ook dit project is een voorbeeld van Women Empowerment. De lokale vrouwen van de Tharu gemeenschap runnen de community homestay. Iedere cottage heeft dan ook een naambordje met de naam van een vrouw van de lokale gemeenschap. Sinds het opzetten van deze community homestay heeft dit voor een hoop werkgelegenheid gezorgd en staat het in teken van de ontwikkeling van de lokale vrouwen. Het is voor de Tharu gemeenschap belangrijk om hun tradities en cultuur in stand te houden.

Na de warme maaltijd liggen we snel in bed bij te komen van de enerverende reis. We voelen de hobbelige weg nog lang nadreunen.

Dag twee in de Baraili homestay staat een village toer op het programma. Met een gids maken we een uitgebreide wandeling door het dorp en bekijken we o.a. de lagere school. De kleuters gaan helemaal uit hun plaat als ze ons zien.
We zien veel van de Tharu gemeenschap en leren veel bij over het leven hier.
Na de lunch staat een jeep safari op het programma. We zien twee rhino's en een krokodil die heel stil ligt. Beetje teleurstellend, dat wel!
In het park lopen en fietsen veel mensen. Het blijkt dat dit de boeren zijn die gedurende één week per jaar in het park gras mogen maaien ter compensatie van het leed dat de dieren uit het park hen aandoen.

's-Avonds staat na het diner een traditionele stokkendans op het programma uitgevoerd door bewoners van de Tharu gemeenschap.
Deze dans bestaat uit drie delen. Het eerste deel is oorlog, het tweede deel oogst en het derde deel de verbroedering. Tijdens het laatste deel worden alle mensen aan de kant uitgenodigd mee te dansen om zo de verbroedering nog meer tot uitdrukking te brengen.

De volgende dag gaan we eerst in de ochtend met een gids fietsen door het dorp en de omgeving. We maken een prachtige tocht op een voor mij veels te lage fiets. Leuke oefening voor de fietstocht van vanmiddag naar de zonsondergang bij de rivier.
Na de fietstocht in de middag waarbij we een prachtige zonsondergang zien gaan we koken bij een van de families.
We koken op houtvuur en we snijden alle groentes met een handzeisje of sikkeltje die we onder onze voeten klemmen.
Na het koken eten we de maaltijd heerlijk traditioneel op. Dat wil dus zeggen met de rechterhand. De linkerhand is onrein. Daar doe je weer hele andere dingen mee. Je maakt van je vingers een soort kommetje en glijbaan waar vanaf je het eten met je duim in de mond duwt. Een techniek die je vrij snel leert en door met je handen te eten is het eten zeer smaakvol.